Vadde Vadde Rajan Ar Bhuman
Vadde Vadde Rajan Ar Bhuman, Taa Ki Trisan Na Boojhi; Creator of the Mukhwak Bani is 5th Master Sri Guru Arjan Dev Ji, documented on Ang 672 under Raga Dhanasari of Sri Guru Granth Sahib.
| Hukamnama | Vade Vade Rajan Ar Bhuman |
| Place | Darbar Sahib, Amritsar |
| Ang | 672 |
| Creator | Guru Arjan Dev Ji |
| Raag | Dhanasari |
Hukamnama in English
Dhana'sari Mahala- 5 ( Vadde Vadde Rajan Aur Bhooman ) The greatest of kings or landlords have never been satiated with worldly possessions as their worldly desires have never been satisfied (fire of desires quenched) as they had always been engrossed in the love of worldly falsehood (Maya) without realizing with their eyes the false and unreal nature (temporary) of these things. (1)
O, Brother! No one has ever been satiated with the enjoying of vicious worldly pleasures, just as the fire is never satisfied· with the logs of wood and always seeks more of wood (for its satisfaction). Similarly, one never gets satiated with the Lord's True Name and (the saints) always continue reciting the True Name. (Pause)
The persons, who enjoy various types of rich and dainty foods day in and day out, never get satiated with their hunger for more worldly possessions. They behave like a dog, who is looking around in all four directions for food (eatables), and are seeking more worldly pleasures or possessions from any side. (2)
Similarly, a man filled with sexual desires never gets satisfied with having a relationship with many women. He goes on looking out for other women and their beauty, without being satiated with 'worldly pleasures. (3)
Thus such a person goes on enjoying sexual pleasures every day without being satisfied and then repents for his sinful actions, and goes on losing health engrossed in vicious and sinful worldly pleasures. The saints, however, enjoy the bliss of reciting the nectar of True Name, which is their only treasure (of the ocean of virtues).
O, Nanak! The holy saints are always enjoying the eternal bliss, equipoise, and comforts of life, having attained the nectar of True Name from the Guru's guidance. (4-6)
Hukamnama in Hindi
धनासरी महला ५ ॥ वडे वडे राजन अर भूमन ता की त्रिसन न बूझी ॥ लपट रहे माया रंग माते लोचन कछू न सूझी ॥१॥
धनासरी मः ५ ॥ जगत में बड़े-बड़े राजा एवं भूमिपति हुए हैं, परन्तु उनकी तृष्णाग्नि नहीं बुझी। वे माया के मोह में मस्त हुए उससे लिपटे रहे हैं और उन्हें अपनी आँखों से माया के सिवाय अन्य कुछ दिखाई नहीं दिया॥१॥
बिखिआ महि किन ही त्रिपत न पाई ॥ जिउ पावक ईधन नही ध्रापै बिन हर कहा अघाई ॥ रहाउ ॥
विष रूपी माया में किसी को तृप्ति प्राप्त नहीं हुई। जैसे अग्नि ईंधन से तृप्त नहीं होती, वैसे ही भगवान के बिना मन कैसे तृप्त हो सकता है? Iविश्राम॥
दिन दिन करत भोजन बहु बिंजन ता की मिटै न भूखा ॥ उदम करै सुआन की निआई चारे कुंटा घोखा ॥२॥
मनुष्य प्रतिदिन अनेक प्रकार के स्वादिष्ट भोजन एवं व्यंजन खाता रहता है, परन्तु उसकी खाने की भूख नहीं मिटती। वह कुते की तरह प्रयास करता रहता है और चारों दिशाओं में माया की खोज करता रहता है॥ २॥
कामवंत कामी बहु नारी पर ग्रिह जोह न चूकै ॥ दिन प्रत करै करै पछुतापै सोग लोभ महि सूकै ॥३॥
कामासक्त हुआ कामुक मनुष्य अनेक नारियों से भोग-विलास करता है परन्तु फिर भी उसका पराए घरों की नारियों की ओर देखना खत्म नहीं होता। वह नित्य-प्रतिदिन पाप कर करके पछताता है और शोक एवं लोभ में सूखता जाता है॥३ ॥
हर हर नाम अपार अमोला अम्रित एक निधाना ॥ सूख सहज आनंद संतन कै नानक गुर ते जाना ॥४॥६॥
परमात्मा का नाम बड़ा अपार-अनमोल है और यह एक अमृत रूपी खजाना है। हे नानक ! मैंने यह भेद गुरु से समझ लिया है कि नामामृत से संतजनों के हृदय में सहज सुख एवं आनंद बना रहता है।॥ ४॥ ६॥
Download Hukamnama PDF
Hukamnama Translation in Punjabi
(ਹੇ ਭਾਈ! ਦੁਨੀਆ ਵਿਚ) ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਰਾਜੇ ਹਨ, ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਜ਼ਿਮੀਦਾਰ ਹਨ, (ਮਾਇਆ ਵਲੋਂ) ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਤ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਕਦੇ ਭੀ ਨਹੀਂ ਮੁੱਕਦੀ। ਉਹ ਮਾਇਆ ਦੇ ਕੌਤਕਾਂ ਵਿਚ ਮਸਤ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਮਾਇਆ ਨਾਲ ਚੰਬੜੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। (ਮਾਇਆ ਤੋਂ ਬਿਨਾ) ਹੋਰ ਕੁਝ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅੱਖੀਂ ਦਿੱਸਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ॥੧॥
ਹੇ ਭਾਈ! ਮਾਇਆ (ਦੇ ਮੋਹ) ਵਿਚ (ਫਸੇ ਰਹਿ ਕੇ) ਕਿਸੇ ਮਨੁੱਖ ਨੇ (ਮਾਇਆ ਵਲੋਂ) ਰੱਜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਜਿਵੇਂ ਅੱਗ ਬਾਲਣ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਰੱਜਦੀ, ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਮਨੁੱਖ ਕਦੇ ਰੱਜ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ਹੇ ਭਾਈ! ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਸੁਆਦਲੇ ਖਾਣੇ ਖਾਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੀ (ਸੁਆਦਲੇ ਖਾਣਿਆਂ ਦੀ) ਭੁੱਖ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮੁੱਕਦੀ। (ਸੁਆਦਲੇ ਖਾਣਿਆਂ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ) ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਕੁੱਤੇ ਵਾਂਗ ਦੌੜ-ਭੱਜ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਭਾਲਦਾ ਫਿਰਦਾ ਹੈ ॥੨॥
ਹੇ ਭਾਈ! ਕਾਮ-ਵੱਸ ਹੋਏ ਵਿਸ਼ਈ ਮਨੁੱਖ ਦੀਆਂ ਭਾਵੇਂ ਕਿਤਨੀਆਂ ਹੀ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਹੋਣ, ਪਰਾਏ ਘਰ ਵਲ ਉਸ ਦੀ ਮੰਦੀ ਨਿਗਾਹ ਫਿਰ ਭੀ ਨਹੀਂ ਹਟਦੀ। ਉਹ ਹਰ ਰੋਜ਼ (ਵਿਸ਼ੇ-ਪਾਪ) ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤੇ, ਪਛੁਤਾਂਦਾ (ਭੀ) ਹੈ। ਸੋ, ਇਸ ਕਾਮ-ਵਾਸਨਾ ਵਿਚ ਅਤੇ ਪਛੁਤਾਵੇ ਵਿਚ ਉਸ ਦਾ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਸੁੱਕਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੩॥
ਹੇ ਭਾਈ! ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਹੀ ਇਕ ਐਸਾ ਬੇਅੰਤ ਤੇ ਕੀਮਤੀ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਹੈ ਜੇਹੜਾ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਂਦਾ ਹੈ। (ਇਸ ਨਾਮ-ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ ਦੀ ਬਰਕਤਿ ਨਾਲ) ਸੰਤ ਜਨਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ-ਘਰ ਵਿਚ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਬਣੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਸੁਖ ਆਨੰਦ ਬਣਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਪਰ, ਹੇ ਨਾਨਕ ਜੀ! ਗੁਰੂ ਪਾਸੋਂ ਹੀ ਇਸ ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ ਦੀ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ॥੪॥੬॥
